Leczenie cieśni nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka to częsta przypadłość, choć cały czas mocno przez nas bagatelizowana. Cierpią na nie osoby wykonujące pracę fizyczną, ale także umysłową, przed biurkiem, korzystające z komputera. Przynosi on bardzo uciążliwy ból, w skrajnych przypadkach uniemożliwiający pewne trzymanie przedmiotów czy nawet wiązanie butów. Jak objawia się zespół cieśni nadgarstka, co go powoduje i jak można go wyleczyć?

Czym jest zespół cieśni nadgarstka?

To choroba zaliczająca się do tak zwanych neuropatii uciskowych. Oznacza to, iż jej przyczyną jest ucisk mechaniczny. W tym przypadku mowa o ucisku na nerw pośrodkowy w kanale nadgarstka, który może być spowodowany innymi chorobami, jak na przykład reumatoidalne zapalenie stawów, dna moczanowa czy niedoczynność tarczycy, ale także szeregiem nawyków bądź nieprawidłowościami w samym nadgarstku. Leczenie jest zatem uzależnione od tego, jaka jest przyczyna ucisku.

Objawy cieśni nadgarstka

Objawy zespołu cieśni nadgarstka początkowo można mylić ze zwykłym ścierpnięciem dłoni, spowodowanym na przykład nieodpowiednią pozycją spania. Jednak z czasem ból jest częstszy i wyraźnie nie związany z bezpośrednim uciskiem na rękę. Charakterystyczne jest przede wszystkim cierpnięcie palców – kciuka, wskazującego i środkowego – a także ból promieniujący do łokcia, a nawet ramienia. Z czasem może dojść także do zaniku czucia w opuszkach, co powoduje problemy z chwytnością.

Leczenie cieśni nadgarstka

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka można wprowadzić samodzielnie – oczywiście tylko na podstawowym poziomie. To przede wszystkim noszenie opaski uciskowej, która odciąża bolący staw. Dodatkowo najlepszym sposobem na odpoczynek ręki i regenerację nerwu jest niekorzystanie z bolącej kończyny. Pomaga w tym noszenie ręki na temblaku, a nawet zagipsowanie jej. Niewiele osób jednak zgadza się na tę metodę, a z czasem może ona nie być już tak skuteczna. Ostatecznym rozwiązaniem w walce z zespołem cieśni nadgarstka jest operacja, czyli tak zwane odbarczenie nerwu pośrodkowego. W zaawansowanym stadium choroby to jedyny sposób, który może przynieść ulgę.