Demencja naczyniowa – czym jest?

Niektórzy autorzy twierdzą, że otępienia o etiologii naczyniowej są najczęstszą, obok choroby Alzheimera przyczyną zaburzeń poznawczych. Biorąc pod uwagę częstość występowania schorzeń naczyniowych – nadciśnienia, cukrzycy, miażdżycy nie należy tej hipotezy ignorować. Jaki jest obraz otępienia naczyniowego?

Przyczyny występowania otępienia naczyniowego

Badania kliniczne jednoznacznie wskazują na to, iż główną przyczyną otępienia naczyniowego jest niedokrwienie niektórych strategicznych obszarów ośrodkowego układu nerwowego. Szczególnie istotne okazuje się uszkodzenie w zakresie płatów czołowych i skroniowych, które biorą udział w tzw. funkcjach wyższych – odczuwaniu, analizowaniu, zapamiętywaniu, przypominaniu oraz realizacji złożonych czynności. Obraz choroby zależny jest od okolicy, która została objęta niedokrwieniem. Niedokrwienie hipokampa doprowadzi do zaburzeń pamięci, z kolei uszkodzenie ciała migdałowatego lub płata ciemieniowego mogą doprowadzać do zaburzeń emocjonalnych, afektywnych oraz osłabienia funkcji wykonawczych.

Jakie są czynniki ryzyka otępienia naczyniowego?

Do podstawowych czynników otępienia naczyniopochodnego należy zaliczyć:

– niższe wykształcenie,
– niższy status socjoekonomiczny,
– cukrzycę,
– nadciśnienie tętnicze,
– migotanie przedsionków,
– przebycie udaru mózgu lub zawału serca.

Prewencja tego otępienia związana jest przede wszystkim z unikaniem czynników ryzyka – diecie o niskiej zawartości cholesterolu, aktywności fizycznej oraz ograniczeniu stosowania alkoholu i rzuceniu palenia. Ważne jest leczenie takich chorób jak cukrzyca, nadciśnienie oraz stosowanie leczenia przeciwzakrzepowego w przebiegu migotania przedsionków. Powinno to istotnie ograniczyć ryzyko postępu otępienia naczyniopochodnego, który ma bardzo niejednolity charakter.

W przebiegu otępienia naczyniopochodnego spotkać można również zaburzenia emocjonalne oraz częste zespoły urojeniowe – urojenia okradania, niewierności małżeńskiej, urojenia paranoidalne zagrożenia życia oraz stopniowe deficyty funkcjonowania w zakresie higieny, żywienia oraz życia społecznego.