Choroba Parkinsona

Choroba Parkinsona jest ściśle związana z ośrodkowym układem nerwowym. Objawia się drżeniem kończyn oraz sztywnością mięśni, wiele osób zmaga się również z innymi problemami ruchowymi. Przekonaj się skąd się bierze oraz kto jest bardziej narażony na jej występowanie.

Choroba Parkinsona – charakterystyka

Nazwa choroby jest powszechnie znana i każdemu kojarzy się przede wszystkim z drżącymi rękami. Jednakże osoby zmagające się z Parkinsonem mają także wolniejsze ruchy oraz muszą żyć ze sztywnymi mięśniami. Jeśli jesteś mężczyzną, masz większą szansę na zmaganie się z nią w przyszłości, jednakże kobiety także chorują. Korzystając ze statystyk, ludzie zauważają pierwsze objawy choroby w wieku 58 lat, jednakże w historii miały już miejsce przypadki, kiedy Parkinson wystąpił już przed ukończeniem 40 roku życia.

Z chorobą żyje około 0,2% ludzi na całym świecie, czyli nie jest to przerażająca liczba, ale idealną sytuacją byłoby całkowite wyeliminowanie jej.

Choroba potrzebuje czasu, aby dać o siebie znać. W pierwszej kolejności człowiek jest w stanie zauważyć brak siły, notoryczne zmęczenie, szybkie męczenie się, wolniejsze ruchy oraz brak właściwej koordynacji. Jako, że są to objawy inne, niżeli te, które występują w dalszej kolejności czasem rozumie się je jako kolejny etap w byciu osobą starszą, albo doszukuje przyczyn w początkach reumatyzmu. Nie trzeba jednak długo czekać, żeby inne objawy zaczęły dotykać chorych, a także przybierały one znacznie na intensywności. Pojawia się brak równowagi, problemy w trakcie podstawowych zadań wśród których można wymienić zmianę pozycji na kanapie, podnoszenie się i inne.

Kiedy Parkinson jest już w pełni rozwinięty występuje ogólna powolność, sylwetka pochyla się do przodu, drżą ręce (w niektórych przypadkach nawet nogi oraz głowa), ruch staje się problematyczny, nie można się podnieść, a każda czynność wymaga ogromnych pokładów energii, czasem jest wręcz niemożliwa.

Choroba Parkinsona – dlaczego atakuje ludzi?

Omawiana choroba jest uwarunkowana umierającymi komórkami nerwowymi występującymi w mózgu. Jeżeli wszystko w organizmie człowieka przebiega właściwie, odpowiadają one za wytwarzanie dopaminy. Z kolei impulsy nerwowe warunkują pracę mięśni i koordynację ruchową. W przypadku pojawienia się choroby, następuje mutacja genu kodującego syntezę białka. Jeżeli obumrze 85% komórek w mózgu, które zajmują się produkcją dopaminy, dopiero wtedy pojawiają się pierwsze objawy choroby.